در شرایطی که با جدی ترین تهدیدها از تهاجم نظامی تا تهاجم فرهنگی رو به رو شدیم، با اتکا به توانمندی، از خودگذشتگی و جانفشانی مردم، بخوبی این مراحل را پشت سرگذاشتیم. اما دشمنان از کینه توزی علیه کشورمان دست بر نمی دارند و با تمام توان از دیگر اشکال برای مقابله با مقاومت مردمی بهره گرفته و می گیرند.
بی شک مهمترین رویکردی که دشمنان علیه کشورمان بکار گرفته و دست بردار نیستند، جنگ اقتصاد است. جدی ترین و تاثیرگذارترین ابزاری که به عنوان اسلحه کاربردی از سوی دشمنان اعمال می شود، تحریم است. تحریم ها باعث شده که در عرصه واردات و صادرات با محدودیت و ممنوعیت های بسیاری رو به رو شویم، به نوعی که نه تنها نمی توانیم مواد اولیه مورد نیاز کشور را وارد کنیم، بلکه برای صادرات نیز با مشکل رو به رو هستیم. از آنجا که اقتصاد کشور وابسته به نفت است و اقتصاد تک محصولی بحران آفرین شده، دشمنان بخوبی توانسته اند صادرات نفت را به چالش بکشند.
سالها نگران خام فروشی بوده و هستیم که بدترین شکل آن در صادرات نفت خام صورت می گیرد. امروزه برای فروش نفت خام با انواع چالشها دست به گریبان هستیم و نفت استخراج شده را ماهها روی کشتی نگه می داریم تا شاید خریداری پیدا کنیم، در حالی که در زمینه بهره وری مشکلات جدی داریم و فراورده های نفتی را از دیگر کشورها به چندین برابر نفت خام صادراتی وارد می کنیم.
اما پتروشیمی ها مهمترین بخش مبارزه با خام فروشی هستند. خوشبختانه محصولاتی که پتروشیمی ها تولید می کنند، بهترین کیفیت را دارد و نه تنها نیاز داخل را تامین می کند، بلکه صادرات قابل توجهی دارد و در زمینه ارز آوری بسیار موثر هستند. هرچند برای بازگشت ارز صادراتی نیز با چالش رو به رو هستیم، اما شاهد بوده ایم که هرگاه قیمت دلار بالا رفته، با هدایت ارز پتروشیمی ها به بازار ارزی کشور، توانسته ایم جلوی بی ارزش شدن پول ملی را بگیریم.
تولید به اندازه ای اهمیت دارد که رهبر انقلاب مدتها به عنوان سرفصل نامگذاری سالها مورد تاکید قرار می دهند. تجربه نشان داده که هرگاه از عنوانی برای سیاستگذاری یاد شده، با ورود به سال جدید و بکار بردن نامگذاری دیگر، آن نامگذاری از گردونه خارج شده که رهبر انقلاب با تکرار تولید در نامگذاری ها، مانع فراموش شدن تولید شده است.
تولید هیچ محدودیتی ندارد. می توان تولید را در تمامی عرصه ها از فولادسازی تا صنایع مس، معادن و بسیاری موارد دیگر پیگیری کرد. بدلیل آنکه رتبه اول جهان را در نفت و گاز داریم، باید از این ظرفیت بخوبی استفاده کنیم که پتروشیمی ها پس از پالایشگاه جایگاه بالایی دارند.
خوشبختانه سرمایه گذاری در بخش پتروشیمی بسیار جالب توجه است. پتروشیمی سرمایه گذاری زودبازده است و این باعث استقبال سرمایه گذاران شده است. با وجود ظرفیت پتروشیمی ها، نمی توان از همه آنها به یک نوع یاد کرد. پتروشیمی های بسیاری از تولید و سوددهی بالایی برخوردار هستند و برخی دیگر نمی توانند خود را به آن درجه برسانند. برای اثبات این ادعا کافی است عملکرد 24 پتروشیمی را مورد بررسی قرار دهیم. آمارها حکایت از آن دارد که در ۹ ماهه امسال ۱۴ پتروشیمی بورسی با کاهش تولید روبه‌رو شدند که البته به معنای زیاندهی نیست، بلکه سوددهی پایینی داشته اند.
اگرچه کاهش تولید 14 پتروشیمی نگران کننده به نظر می رسد، اما برخی از شرکت‌های گروه پتروشیمی بورسی، در بخش تولید عملکرد جالب توجهی داشتند، عملکردی که نشان می دهد مدیریت تا چه اندازه موثر است.
برای آنکه عملکرد پتروشیمی های بورسی مورد بررسی قرار گیرد، نگاهی به گزارش‌های مالی پتروشیمی‌های بورسی راهگشاست. بر اساس گزارش های مالی، پتروشیمی مارون در بخش تولید از سایر رقبا پیشی گرفته و توانسته رتبه اول را به خود اختصاص دهد.
گزارش های بورسی نشان می دهد مقدار تولید پتروشیمی مارون در ۹ ماهه ۱۴۰۳ با رشد ۲۷.۴ درصدی رو به رو شده و از دو میلیون و ۶۸۵ هزار تن در ۹ ماهه ۱۴۰۲ به سه میلیون و ۴۲۱ هزار تن در ۹ ماهه ۱۴۰۳ رسیده است. این میزان تولید در حالی صورت گرفته که بسیاری از صنایع بدلیل قطعی یا کمبود گاز و برق موفق نشده اند تولید مناسبی داشته باشند و علاوه بر عدم النفع، نیم نگاهی به زیاندهی داشته و کمبود یا قطعی گاز و برق را بهانه کرده اند.
