مدتهاست با چالش جدی تحریم های اقتصادی رو به رو هستیم، رویکردی که پس از شکست دشمنان در عرصه های دیگر، با جدیت در دستور کار قرار گرفت. دشمنان ابتدا جنگ نظامی را علیه ایران بکار گرفتند و پس از گذشت 8 سال تزریق دلارهای کلان به حساب صدام و دادن جنگ افزارهای پیشرفته، نتیجه ای که بدنبال آن بودند، بدست نیاوردند و روشهای دیگر از جمله تهاجم فرهنگی را در دستور کار قرار دادند تا اینکه در عرصه جنگ اقتصادی وارد شدند و مهمترین سلاحی که بکار گرفتند، تحریم های گسترده بود. تحریم هایی که تمامی سنگرها را هدف قرار داد و هنوز هم با قدرت در این عرصه یکه تازی می کند.
اما اعتماد به توان داخلی در دستور کار قرار گرفت و نگاه ویژه به تولید به تمامی بخشها در قالب نامگذاری سالها از سوی رهبر انقلاب به تمامی دست اندرکاران ابلاغ شد. از آنجا که اقتصاد ایران درگیر اقتصاد تک محصولی وابسته به نفت است و سالها از خام فروشی به عنوان جدی ترین چالش رنج برده و می بریم، عده ای بر نادیده گرفتن از نفت تاکید کردند در حالی که بخش بزرگی از گردش مالی کشور، به اقتصاد نفتی وابسته بوده است.
از آنجا که نادیده گرفتن اقتصاد نفتی عاقلانه نبوده و نیست، تقویت زیرمجموعه ها در دستور کار قرار گرفت و پس از پالایشگاهها، پتروشیمی در جایگاه بعدی به تولید انواع محصولات مورد نیاز کشور پرداختند. پتروشیمی از جمله صنایعی است که زودبازده بوده و نه تنها سرمایه گذاری اولیه به سرعت باز می گردد، بلکه به سوددهی می رسد.
صنعت پتروشیمی در مدت کوتاهی گسترش یافت و سرمایه گذاران بسیاری وارد این عرصه شدند. اما پتروشیمی ها نیز مانند دیگر صنایع به سه بخش صنایع کوچک، متوسط و بزرگ تقسیم شدند. اگرچه تمامی صنایع پتروشیمی سودده هستند، اما پتروشیمی های بزرگ وارد بازار سرمایه شدند و تالار شیشه ای را رونق بخشیدند، به نوعی که اکنون 24 پتروشیمی در سبز شدن شاخص نقش بسزایی ایفا می کنند.
برای آنکه اهمیت شرکت های پتروشیمی را درک کنیم، رجوع به کدال و مقایسه آمارها بسیار کارساز است. آماری که بتازگی منتشر شده و عملکرد 9 ماهه ابتدای سال پتروشیمی ها را به تصویر کشیده، حکایت از آن دارد که ۲۴ پتروشیمی بورسی در ۹ ماهه ۱۴۰۳ بیش از ۵۷۸ هزار میلیارد تومان از فروش محصولات پتروشیمی درآمد کسب کردند. مقایسه آمار فروش با مدت مشابه سال گذشته نشان می دهد حدود ۳۷ درصد رشد رقم خورده که مجموع فروش پتروشیمی‌های بورسی در ۹ ماهه ۱۴۰۲ حدود ۴۲۳ همت بود.
اگرچه رشد 37 درصدی عدد چشمگیری است، اما نباید این رشد را به حساب همه پتروشیمی ها گذاشت، چرا که هر پتروشیمی سهم متفاوتی از این رشد را داشته است. البته چالشها و بحران های بسیار از قطعی مگرر گاز و برق تا مشکلات تحریم و بازگشت ارز صنعت پتروشیمی را تحت تاثیر قرار داد که برخی از پتروشیمی ها توانستند این بحران ها را مدیریت کنند و برخی دیگر درگیر این بحران ها و چالش ها شدند به نوعی که تولید و فروش ۱۴ پتروشیمی را به چالش کشید.
افزایش فروش 10 پتروشیمی دیگر این مهم را اثبات می کند که مدیریت نقش برجسته ای در عرصه تولید دارد. در این بین پتروشیمی مارون توانست عملکرد خوبی از خود بر جای بگذارد و درآمد خوبی کسب کند به نوعی که رتبه دوم بیشترین افزایش درآمد ۹ ماهه را از آن خود کرد.
برای اثبات عملکرد درخشان پتروشیمی مارون، گزارشهای مالی این پتروشیمی ملاک خوبی است. گزارشهای مالی شرکت پتروشیمی مارون حکایت از آن دارد که درآمد حاصل از فروش این پتروشیمی در ۹ ماهه ۱۴۰۳ به ۳۹ هزار و ۴۹۰ میلیارد تومان رسیده که حکایت از افزایش 75 درصدی دارد. درآمد پتروشیمی مارون در ۹ ماهه ۱۴۰۲ حدود ۲۲ هزار میلیارد تومان ثبت شد که مقایسه آن با فروش سال جاری، عملکرد درخشان و مدیریت تاثیرگذاری را نشان می دهد.
بی شک قصد تخریب عملکرد و توانمندی دیگر شرکتها را نداریم، اما نمی توان اختلاف عملکرد 24 پتروشیمی بورسی را نادیده گرفت. باید بدانیم که اقتصاد در دنیای رقابت شکل می گیرد و تقویت می شود، بنابر این باید برجسته سازی شرکتهای توانمند در دستور کار قرار گیرد تا شرکتهای دیگر با تلاشهای مضاعف سعی کنند خود را بالا بکشند. بنابر این 14 شرکت پتروشیمی که با کاهش تولید و درآمد رو به رو شده اند، باید عملکرد 19 شرکت دیگر به ویژه پتروشیمی مارون که رتبه بالایی را بدست آورده، الگو قرار دهند.
