امین ابراهیمی مدیرعامل فولاد خوزستان در روز نخست سمپوزیوم ۱۴۰۳، در نشست تخصصی با موضوع حرکت به سمت فولاد سبز از حفاظت از محیط زیست به عنوان الزام یاد کرد و افزود: بازیافت محصولات فولادی نقش بسزایی در صرفه‌جویی انرژی دارند، نه تنها باعث کاهش مصرف انرژی می‌شود، بلکه به کاهش آلودگی محیط زیست و حفظ منابع معدنی کمک شایانی می‌کند. از طرفی اقتصاد چرخشی یک مدل تولید و مصرف است که هدف آن، کاهش ضایعات و استفاده بهینه از، منابع موجود است. در این مدل به‌جای دور انداختن مواد و محصولات، به‌طور مداوم، بازسازی و بازیافت مجدد می‌شود. این فرآیند باعث طولانی‌تر شدن چرخه‌ی عمر بازیافت می شود. در سال‌های اخیر شرکت فولاد خوزستان، درباره‌ی بازیافت حرارتی مطالعاتی را انجام داده و این امر تامین ۳۵ مگاوات برق پیوسته را به دنبال خواهد داشت. در واقع پتانسیل تولید ۵۰ درصد برق مصرفی با استفاده از انرژی حرارتی وجود دارد.
نقطه‌ی عطف حضور بزرگ ترین عرضه‌کننده‌ی شمش فولادی کشور، رونمایی از سند تحول دیجیتال شرکت فولاد شادگان از گروه فولاد خوزستان بود. نقشه‌ی راهی که مبتنی بر داده‌های علمی و با کمک گرفتن از هوش مصنوعی، برنامه‌ریزی، طراحی و رونمایی شد. بدون شک در آینده‌ی نزدیک تولید فولاد سبز به یک الزام تبدیل می‌شود و وارد‌کنندگان فولاد، تعرفه‌های سنگینی بر فولاد کربن‌دار وضع می‌کنند.
به گفته‌ی مدیرعامل فولاد خوزستان، این سند پیش‌نیاز تولید فولاد سبز است. بقا و تداوم تولید نیازمند هوشمندسازی است. البته سند تحول دیجیتال یک الزام است که طبق ماده‌ی ۱۰۷ برنامه توسعه تا سال ۱۴۰۸ اجرایی می شود و از این حیث، شرکت فولاد شادگان پیشران بکارگیری این سند راهبردی است.
سمپوزیوم فولاد ۱۴۰۳ در حالی به کار خود پایان داد که برای چهارمین سال متوالی محدودیت‌های انرژی تولید و درآمد شرکت‌های فولادی را متاثر کرده است. اظهارنظر مدیران زنجیره فولاد نشان از ضرر و زیان هنگفت ناشی از محدودیت‌های انرژی داشت و گلایه‌ی آنها از چالشی بود که خیال فاصله گرفتن از صعنت فولاد ندارد. با نگاه اجمالی به روند کاهش تولید ناشی از محدودیت‌های انرژی به خوبی درمی‌یابیم که تولید از دست رفته و به تبع آن سود و درآمد هر سال نسبت به سال گذشته کاهش پیدا کرده است. برای مثال شرکت فولاد خوزستان خسارت سه سال گذشته (بدون احتساب سال جاری) را ۸۶۹ میلیون دلار اعلام کرد. رقمی نگران‌کننده که در پایان سال جاری از یک میلیارد دلار هم عبور می‌کند. این میزان خسارت در حالی رقم خورد که میزان صادرات شرکت فولاد خوزستان در سال ۱۴۰۰ با دو میلیون تُن، یک میلیارد و ۳۰۰ میلیون دلار معادل سه درصد تولید ناخالص ملی همان سال بود.
پایداری چنین شرایطی مطمئنا به بروز بحران‌های مختلف از جمله: تعطیلی بخشی از خط تولید، کاهش درآمد ارزی کشور، مشکلات کارگری، عمل نکردن شرکت به تعهدات مشتری، حذف از بازار بین‌المللی و بسیاری از مشکلات دیگر که در برخی موارد جبران‌ناپذیر است، منجر خواهد شد.
فولاد خوزستان علی‌رغم مشکلات مختلف ناشی از محدودیت‌ها و تحریم‌های بین‌المللی، همواره به تامین نوردی‌های داخلی و صادرات پایبند است و گزارش مراجع رسمی تاکیدی بر این مدعاست. جایی که در آخرین گزارش منتشر شده، این شرکت توانست بالاتر از سایر رقبا، در هفت ماهه‌ی نخست امسال علی‌رغم از دست دادن ۷۵۰ هزار تُن تولید برنامه‌ریزی شده (به دلیل محدودیت‌های برقی) با تامین یک میلیون و ۴۰۰ هزار تُن شمش فولادی، تختال و آهن اسفنجی، رشد ۱۴ درصدی تامین نیاز داخلی را، از خود به جای بگذارد. چنین رشدی در شرایطی که سایه محدودیت‌های انرژی خیال کنار رفتن ندارد، نشان از اراده‌ی پولادین مدیران و کارکنان شرکت فولاد خوزستان در تولید پایدار، تامین و توسعه دارد
